Iedereen zingt mee met Allez, Chantez!

‘Ik heb heel mijn leven graag gezongen’, legt Annelore de bestaansreden van Allez, Chantez! uit. ‘Maar als je iets ouder wordt, verminderen de gelegen-heden om spontaan te zingen zoals je dat vroeger deed in de jeugdbeweging of op school. Ik sprak erover met Laila De Bruyne, met wie ik samenwerkte op Gent Jazz Festival. We wilden graag zingen op een plek waar niets van ons verwacht werd. Zangplezier, verbonden-heid en zingen in het moment: daar zou het rond moeten draaien. Aangezien alle bestaande concepten toch nog te veel drempels hadden om deel te nemen, namen we zelf het heft in handen.

We zochten een naam, een locatie, muzikanten die wilden meedoen, en in februari 2015 was de eerste Allez, Chantez! een feit.’

Was het meteen een succes?

Annelore Camps: ‘Een maand op voorhand hadden we op Facebook een pagina en een paar evenementen aangemaakt, en het eerste uur al merk-ten we dat veel mensen reageerden. Ook mensen die we niet kenden. Met affiches in cafeetjes en in kringloop- winkels wilden we ons publiek nog meer divers maken. Laila en ik dachten aan vijftien à dertig aanwezigen, maar die eerste keer in de Parnassuskerk in Gent stonden 95 mensen ons op te wachten. Drie jaar later was de kerk al te klein geworden. We hadden maar 380 plaat-sen voor 430 kandidaten, waardoor we mensen moesten teleurstellen en iedereen toch weer gedwongen werd om op tijd te komen. Terwijl een van de sterktes van de formule net is dat er geen drempels zijn: je moet niet op tijd komen, je moet niet laten weten of je komt, je moet niet elke keer komen, geen lid worden, niets voorbereiden en geen toegangsprijs betalen. We vragen alleen een vrije bijdrage. Dat is een mooi uitgangspunt, een soort crowdfunding het hele jaar door.’

Het succes was zo groot dat de Gentse concertzaal Handelsbeurs jullie met open armen ontving. Camps: ‘Dat hadden we niet verwacht. En we kunnen er helemaal ons ding doen. Er kunnen 800 mensen binnen, en net voor corona zaten we ook aan dat aantal. Nu de virusdreiging stilaan is weggevallen, tellen we maandelijks opnieuw zo’n 400 deelnemers. Twee jaar lang hebben we ons hart vastgehouden, maar na corona bloeien we weer helemaal open.’

Naast de eigen sessies in Gent zijn er nu Allez, Chantez!-avonden op verplaatsing, zoals nu eenmalig in Wemmel.

Camps: ‘Al na een paar maanden heb ik mijn job opgezegd, want ik voelde dat er veel potentieel in dit zangconcept zat. Er kwamen veel aanvragen om tijdens feesten en evenementen hetzelfde te doen. Eerst zei ik daar nee tegen, maar door een btw-nummer aan te vragen en voltijds zelfstandige te worden, kreeg ik de vrijheid om te kunnen exploreren zonder me vast te zetten.’

In Wemmel zal je zelf niet aanwezig zijn, maar is Joep Conjaerts de zingende dirigent en zal Ilja Van Braeckel de zangstonde begeleiden aan de piano.

Camps: ‘Zij horen bij onze groep van dirigenten en muzikanten die met hun stem, piano of gitaar de groep begeleiden. Op het podium noemen we onszelf zingende dirigenten. We nodigeniedereen uit om te ontspannen, alles even te vergeten, uit de bol te gaan en te zingen alsof niemand je kan horen. Het publiek is echt de ster van de avond.’

Ook makkelijk: de teksten van de liedjes staan allemaal in een tekstbundel. Noten lezen moet je niet kunnen.

Camps: ‘Ons repertoire bestaat uit pop- muziek van de jaren vijftig tot vandaag, en hier en daar een heel populair klassiek nummer. Die nummers zijn nauwkeurig afgewogen: we gaan voor recente en minder recente, snelle en trage songs, met mannen- en vrouwenstemmen, heel bekende hits en soms onbekende pareltjes. Soms zingen we het refreintje eens vooraf zodat iedereen weet waarover het gaat, maar we oefenen en herhalen niet. In Wemmel zullen we vijftig minuten zingen, ofwel een negental liedjes. Er zit dus best wat tempo in de sessie.’

Is luidop zingen niet een beetje eng voor vele mensen?

Camps: ‘Zeker en vast. We krijgen elke week wel een mail van iemand die ooit te horen kreeg dat hij of zij niet goed zong of ergens niet mee mocht zingen. We geven ook die mensen een veilig gevoel. En zodra je met meer dan vijftig mensen bent, klinkt het altijd mooi. Dat is nog nooit tegengevallen. Mensen die zich open en kwetsbaar opstel-len, voelen snel een onderlinge klik met hun lotgenoten: ze lachen vrijwel meteen naar elkaar, praten over de liedjes, geven compli-menten en stellen elkaar gerust.’

‘Onze droom is dat alle schroom om te zingen verdwijnt. Eigenlijk zou Allez, Chantez! niet meer moeten bestaan, omdat er in het leven voortaan zo veel spontaan gezongen wordt dat je er niet meer voor naar een evenement moet.’

Intussen ben je, behalve zangeres, ook ‘cultureel ondernemer’.

Camps: ‘Dat is nodig om dit initiatief ook op lange termijn in de beste omstandigheden te kunnen doen. In de culturele sector wordt er toch te vaak van uitgegaan dat artiesten, of mensen achter de schermen, gratis zullen werken. Daar gaan we tegenin. En bovendien borrelen er nog veel andere projecten onder mijn schedelpan, waar ik het komende seizoen meer tijd voor hoop te vinden.’

Michaël Bellon

Kom je graag meezingen in de Zandloper! Dat kan op donderdag 6 oktober: alle info vind je hier.

Nog meer info? neem een kijkje op de website van Allez Chantez