‘Ik ben opgegroeid in Sint-Brixius-Rode, waar ik naar school ging en actief was in de Chiro en jeugdhuis Den Droes’, zegt Dimitri. ‘Ik speelde ook voetbal bij KFC Meise en FC Imde, en volgde een opleiding toerisme aan de Erasmushogeschool in Brussel. Ik werkte daarna altijd in de horeca. Ik ben graag onder de mensen, het sociale contact spreekt me enorm aan. Ik was eerst twee jaar gerant van café Het Eiland in Oppem (Meise). Daarna hield ik tot 2016 café @Fundum in Grimbergen open en uiteindelijk ben ik hier in de Zandloper terechtgekomen. Ik ben het vaste gezicht in de Cultuur Bar-Bar sinds september 2016.’

Feestsfeer

‘Als zaalverantwoordelijke sta ik in voor de bestellingen, maar ik stuur ook de ‘extra’s’ aan zoals studenten en flexijobbers die ons komen helpen. Het is hier fijn werken, want we zijn eigenlijk altijd een beetje in een feestsfeer. De mensen komen immers naar hier om een leuke middag of avond te beleven. Daar zorgen we met de ontvangst van ons enthousiaste team en onze uitgebreide eetkaart voor. Je kan hier snel een drankje komen halen tijdens de pauze van een voorstelling, maar je kan ook ’s morgens even langskomen voor een koffie, ’s middags voor een dagschotel of ’s avonds uitgebreid komen dineren.’

Dimitri is niet alleen de zaalverantwoordelijke van de Cultuur Bar-Bar, hij is ook conciërge van de Zandloper. ‘Ik controleer alle zalen en lokalen als ik het gebouw afsluit’, zegt hij. ‘Ik ben ook altijd bereikbaar. Als ik op vakantie ga, zorg ik voor vervanging. Maar dat gebeurt niet zo vaak. Vroeger ging ik wel skiën, maar dat komt er nu niet van. Ik heb wel ons land herontdekt tijdens corona en ga graag eens naar de kust of de Ardennen.’

Fietsknooppunten

Als hij niet in de Zandloper is, kan je Dimitri in de regio ook tegenkomen op de koersfiets. ‘Ik volg de fietsknooppunten in de omgeving’, zegt hij. ‘Het is een zeer gevarieerde regio. Richting het Pajottenland is het heuvelachtiger en als ik zin heb om wat vlakker te fietsen, ga ik richting de Schelde. Mijn vriendin, die ik tijdens corona heb leren kennen, woont in Aalst. Ook van daaruit heb ik de keuze tussen heuvelachtig richting Geraardsbergen of vlak langs de Dender. Ik fiets telkens een lus van zo’n 60 kilometer. Mijn vader Frans (70) is ook een fervente fietser. Hij woont samen met mijn moeder Lutgarde Nolmans in Sint-Brixius-Rode. Mijn ouders en mijn vriendin komen me regelmatig helpen in de cafetaria. Elke maandag poetsen we hier alles zeer grondig, dan tekent mijn moeder steeds present. Het is fijn dat ze me hier helpen.

Ik wil hier graag zo lang mogelijk blijven werken, ik geniet van de toffe sfeer.’

Tekst: Joris Herpol
Foto: © Tine De Wilde
Uit: zandloper februari 2024