De ontmoeting tussen Mario Restrepo (49) en zijn toekomstige vrouw Shirley leest als het betere filmscript. Zo bracht het toeval Mario naar België, en uiteindelijk naar Wemmel. Mario groeide op in Colombia, dat in de jaren ‘80 en ‘90 het toneel was van bendeoorlogen, aanslagen door de FARC en grootschalige onveiligheid. ‘Gelukkig had mijn vader een goede job, waardoor we relatief weinig ondervonden van al deze gebeurtenissen. Ik ben opgegroeid op een grote ranch op het platteland, met veel paarden en vee.’

Cultuurschok

Toen Mario aan zijn hogere studies toe was, verhuisde het gezin naar Medellín. ‘Ik wist dat ik iets creatiefs wilde doen, dus ik ben begonnen met reclame. Het was net het jaar waarin de wereld het internet begon te ontdekken. Ik heb dan een specialisatie gekozen in webdesign en raakte gepassioneerd.’ Om zijn Engels te verbeteren en om de opportuniteiten te grijpen in het land waar alles rond digitale marketing en webdesign zo’n beetje ontstaan is, ging Mario voor zijn specialisatie naar de Verenigde Staten waar hij Shirley ontmoette. ‘We besloten vrij snel dat we samen verder wilden. Toen mijn studieprogramma was afgelopen, ben ik naar België verhuisd.’ Het koppel gaat in Jette wonen waar Shirley vandaan komt. Als verpleegster is ze verbonden aan het rusthuis Christalain, dat ze uitbaat met familie. Een cultuurschok, zo omschrijft Mario die eerste zes maanden in Brussel. ‘Ik heb me helemaal gefocust op het Frans om die taal onder de knie te krijgen. Verder moest ik leren hoe alles hier werkte, dat kostte ook tijd. Als je emigreert, zit je in een continu leertraject. Aanpassen aan het weer en de donkerte in de koude maanden was misschien een van de grootste uitdagingen. Dat het donker is om 17 uur, dat was ik echt niet gewoon.’ (lacht)

Groot avontuur

Al met al verliep zijn integratie soepel. ‘Met Engels kan je je goed redden, zeker in Brussel. Ik maakte al snel leuke contacten. Ik zag het ook als een groot avontuur, waarin je met kleine stapjes je iets steeds meer eigen maakt. En je uiteindelijk thuis begint te voelen.’

Mario wist dat hij verder wilde in design en reclame en startte met een master in interactive communication. Via een stage en freelance opdrachten richtte hij zijn eigen bedrijf op, wat hij uiteindelijk verkoopt. ‘Nu werk ik als creative director voor Deloitte. We bedenken reclamecampagnes voor verschillende bedrijven en andere spelers. In alle campagnes staat 1 ding centraal: bedrijven en merken helpen een emotionele connectie aan te gaan met hun klanten.’

Mario en Shirley hebben 21 jaar in Brussel gewoond. In die periode verwelkomen ze hun 3 kinderen, Lina (18), Diego (16) en Clara (12). Anderhalf jaar geleden kwam voor de familie een droom uit: verhuizen naar Wemmel. ‘We hadden al een band met Wemmel omdat we hier vrienden en familie hebben. Diego heeft ook jarenlang bij KVK Wemmel voetbal gespeeld. In de coronaperiode hadden we het wel gezien in Brussel. Er was maar 1 optie voor ons: Wemmel. We hebben ons huis verkocht in die periode, wat niet evident was. Toch zijn we er volledig voor gegaan. Ons huis in Wemmel moest volledig verbouwd worden. Dat was een grote uitdaging, er waren veel vertragingen. Maar nu we hier wonen en alles zo op zijn plek valt, voelen we aan alles dat het goed zit.’ Rust in Wemmel Mario vindt vooral zijn rust terug in Wemmel. ‘We leven dichter bij de natuur. Wandelen in het Beverbos of in de velden met de hond, we ontdekken nog elke dag mooie plekken. We fietsen ook veel. In de zomer zijn we vaak in het park van Wemmel te vinden, of we spelen honkbal op het veld voor het gemeentehuis. Clara speelt bij The Merchtem Cats.’ De verhuis naar Wemmel bracht opnieuw een cultuurschok teweeg, maar dan in positieve zin. ‘De mensen zijn hier zo vriendelijk. We voelen ons echt welkom. Onze buren worden langzamerhand vrienden en ons netwerk breidt uit. We voelen ons hier veilig. En voor onze boodschappen of andere zaken zijn we niet meer afhankelijk van Brussel. We vinden hier alles wat we nodig hebben. Het feit dat we meer wandelen en fietsen en vaker de auto kunnen laten staan is nog een positieve verandering.’

Jongste dochter Clara gaat naar de Sint-Jozefsschool, wat een taalswitch betekende. ‘Ze wilde zelf naar een Nederlandstalige school. En ze doet het heel goed. Volgend jaar gaat ze naar het middelbaar, naar Sint-Donatus in Merchtem.’ Mario besluit dat alles nu is zoals het moet zijn. ‘Ik heb 23 jaar geleden een beslissing gemaakt op basis van liefde. En dat probeer ik in alles mee te nemen. Als je iets uit liefde besluit, is het altijd de juiste beslissing.’

Tekst: Maria Klein
Foto: © Tine De Wilde
Uit: zandloper december 2023