Zandloperteam: Katleen Van Holsbeek
01/11/20
Het team van de Zandloper laat het gemeenschapscentrum bruisen. Veel Wemmelaars hebben hen al gezien, maar wie zijn ze en waarom doen ze graag wat ze doen? Deze keer is onderhoudsmedewerkster Katleen Van Holsbeek (53) aan het woord.
Katleen Van Holsbeek werkt al sinds 2002 als poetsdame in het gemeenschapscentrum. ‘Maar sinds eind augustus zit ik jammer genoeg thuis in Merchtem’, zegt Katleen. ‘Ik ben geopereerd aan mijn voet omwille van osteoporose. Mijn kraakbeen brokkelt af, en mijn voet is opnieuw vastgezet tijdens de operatie. Beetje bij beetje probeert de kinesist me er bovenop te krijgen. Ik hunker ernaar om terug te gaan werken. Ik mis alle collega’s zo. We zijn een hecht team. Ze komen hier soms hun boterhammetjes bij mij thuis in Merchtem opeten. Ik heb veel aan hen, want ik zit lange dagen thuis om te herstellen sinds mijn operatie. Gelukkig heb ik mijn hond Jefke, een vijfjarige cavalier met wie ik nu voorzichtig enkele tientallen meters ga wandelen in mijn straat.’
Katleen woont graag in Merchtem. ‘Er is hier altijd iets te doen, maar ik ben ook graag in Wemmel’, gaat ze verder. ‘Ik heb in Brussegem mijn jeugd doorgebracht en ging in Wemmel in de Diepestraat naar de school van het gemeenschapsonderwijs. Ik werkte van mijn negentiende in Wasserij Wemmel, waar ik ook mijn Frans leerde. Daarna ging ik aan de slag in de koekjesfabriek van Lotus in Meise (die inmiddels is afgebrand en verhuisde) en in de keuken van het UZ Jette. Sinds 2002 maak ik deel uit van het poetsteam van de Zandloper. Ik zou nergens anders willen werken. Iedereen helpt elkaar, we zijn net één grote familie. Ik vind het ook fijn dat ze me via mail op de hoogte houden als er een personeelsvergadering of een nieuwtje in de Zandloper is.’
‘Ik pik graag een optreden mee in de Zandloper, maar door corona en het feit dat ik nu niet kan autorijden, staat dat op een laag pitje. Uit noodzaak dood ik momenteel de tijd met haken en diamond painting, maar ik ben veel liever tussen de mensen en collega’s.’
Binnenkort krijgt het poetsteam van de Zandloper overigens een nieuwe kracht, want een van de drie collega’s van Katleen gaat met pensioen. ‘De vacature is uitgeschreven’, weet ze. ‘Wie het ook wordt: we gaan hem of haar hartelijk welkom heten. We hangen goed samen en kunnen met iedereen overweg. We zijn allemaal sociale mensen.’
Tekst: Joris Herpol
Foto: © Tine De Wilde
Uit: zandloper november 2020
