Mensen uit de stuurgroep: Annemie De Cuyper
01/09/22
De Stuurgroep van de Zandloper laat het gemeenschapscentrum bruisen. Maar wie zijn de leden ervan en waarom doen ze graag wat ze doen? We laten elke maand een lid van de Stuurgroep aan het woord. Annemie De Cuyper (53) is deze maand aan de beurt.
‘Ik ben een echte Wemmeles’, valt Annemie meteen met de deur in huis. ‘Ik ben onder de Wemmelse kerktoren geboren en getogen. Mijn ouders baatten de vroegere winkel ‘Elite’ uit in de De Ridderlaan. Het engagement in het verenigingsleven werd ons thuis met de paplepel meegegeven. Ik zat bij de chiro, maar volgde ook dwarsfluit, zang en dictie in de muziekacademie.’
Voordrachtwedstrijden
Later was Annemie actief in de parochie Sint-Servaas – ze zingt soms nog in de kerk tijdens een misviering. Veel Wemmelaars kennen haar als medewerkster in de vroegere bakkerij Desmet aan de Sint-Servaaskerk. Ze presenteerde vroeger ook de voordrachtwedstrijden van Het Davidsfonds. ‘Mijn vader Bob De Cuyper, die in 2016 overleed, was secretaris en een van de drijvende krachten achter de voordrachttornooien’, zegt Annemie. ‘Meer dan een kwarteeuw hebben honderden kinderen zo in de Zandloper het podium leren kennen. Voor de ogen van ouders, grootouders en supporters kregen ze de kans om hun taalvaardigheid te tonen. Het initiatief is helaas gestopt.’
Annemie gaf ook les in de Sint-Jozefschool, maar nu geeft ze lessen Nederands voor anderstaligen in het volwassenenonderwijs bij Semper. ‘Ik geef les in Asse, maar ook in de Zandloper’, vult Annemie aan. ‘Ik vind het natuurlijk heel fijn om in mijn eigen gemeente les te mogen geven. De Zandloper is zo’n beetje mijn tweede thuis. Ik probeer regelmatig een voorstelling mee te pikken, al is dat niet evident omdat ik ook ’s avonds les geef.’
Als lid van de Stuurgroep denkt Annemie graag mee na over nieuwe activiteiten met anderstaligen. ‘Ik breek een lans voor het Nederlands’, stelt ze. ‘Het Nederlandstalig karakter van onze regio moeten we koesteren. Via taallessen kunnen anderstaligen zich beter integreren en deelnemen aan het verenigingsleven. Ik heb al lessen Nederlands gegeven aan Oekraïense vluchtelingen in Asse. Voor hen is zo’n taalles een ontmoetingsmoment.’
Openbloeien na corona
Het verenigingsleven krabbelt na twee moeilijke coronajaren langzaamaan opnieuw recht, maar het blijft moeilijk, zegt Annemie. ‘Corona heeft er in het verenigingsleven zwaar op ingehakt. Ook voor de stuurgroep, waar ik sinds 2019 lid van ben, was het niet eenvoudig. Vergaderen vanop afstand, via de computer, is toch niet hetzelfde. Mensen bleven noodgedwongen thuis, en zelfs nu nog merk ik dat sommigen voor het gemak vaker binnen blijven. Nochtans is ontmoeting enorm belangrijk. Ik hoop dat het verenigingsleven nu de kans krijgt om opnieuw open te bloeien.’
Tekst: Joris Herpol
Foto: © Tine De Wilde
Uit: zandloper september 2022